Status: pending Date: 2020-02-11 10:05:18 Link: https://goodgrid.nl/?p=1278 5 februari werd een van de eerste algoritmes op de vingers getikt. Syri, een fraude-opsporingsprogramma, zou volgens de rechter te veel inbreuk op de privacy maken.
Nu ook de overheid algoritmes, digitale portals en andere software inzet, is de kwestie actueler dan ooit. Hoever mag je ingrijpen in het leven van burgers om (on)bewuste fouten op te sporen en aan het licht te brengen?
De overheid verstrekt jaarlijks Miljarden aan subsidies en toeslagen. Er zullen altijd mensen zijn die niet zonder kunnen en er zullen mensen zijn die bewust frauderen, maar is dit nieuw en waarom moet die controle dan zoveel stricter?
Vroeger ging je ook niet naar binnen bij een complete woonwijk, wanneer er kans was dat een handjevol mensen fraudeerden. Dat was ondenkbaar. Sterker nog, de laatste keer dat dat gebeurde was tijdens de bezetting. Hoe kan een overheid zich zo laten gaan?
Door alle slimme programma’s en technologische vernieuwing ziet de overheid haar burgers blijkbaar als nummers. Waarbij het bij burgers ondenkbaar is, dat men een wijk uit kamd, is dat bij nummers geen enkel probleem. Nummers hebben immers geen emotie, geen privacy en geen rechten.
Ook de groep waarbij dit programma is uitgetest. Lagere inkomens. De mensen die zich niet kunnen verdedigen tegen een dergelijk besluit en ook in de gemeenteraad niet goed vertegenwoordigd zijn, dat zijn de proefkonijnen en duidt op een besluit dat gemaakt is met nummers.
Men vergeet alleen dat nummers afkomstig zijn van mensen en zonder mensen zouden er geen nummers zijn. Dat dit programma zo’n inbreuk op de privacy kon maken is niet besloten door het programma zelf. Het zijn de makers, de beleidsmakers, de developers en de bevoegdhebbenden, de mensen achter de schermen, die besluitvorming baseerde op nummers in plaats van op mensen.
Gelukkig zijn er ook mensen die deze nummer-besluiters op de vingers tikken. Die ervoor zorgen dat nummers in het systeem weer mensen worden en de nummers in de hoofden van de beleidsmakers terugbrengen, naar personen met privacy en emotie.
Het gevecht tussen mens en technologie zal vaker voorkomen, terwijl het niet een strijd is tussen mens en technologie. Het is de mens tegen de mens en de technologie is de inzet.
Daarom is het belangrijk dat mensen niet vergeten, dat er mensen aan de andere kant zitten. Mensen kunnen gewoon tot de orde worden geroepen, zoals de rechter dit besloot.